دلالت مطلقا، اعم از وضعی وغیر آن عبارتی از آن که او به حالتی باشد که از شنیدن آن، معنی مفهوم شود، پس اگر دلالت او به توسّط علم باشد به وضع او، آن را دلالت وضعی خوانند. و اگر دلالت بر معنی به توسّط علم به وضع نباشد آن را دلالت عقلی خوانند. ( الدّلالة مطلقا- وضعیّة کانتام غیرها- عبارة عن کون الشّیء بحالة یفهم المعنی من سماعه. فان کانت.