[۴]السهروردي، شهاب الدين، سه رساله شیخ اشراق، ص۱۳۶.
[۵]السهروردي، شهاب الدين، مجموعة مصنّفات، ج۱، ص۱۳۴.
الّذی یتصوّره ثباته معقولا دون اضافة فامّا ان یحصل تصوّره دون اعتبار ان یوجب التّجزّی وعدم التّجزّی ونسبة وترتیبا فی نفسه ومحلّه، او یحصل تصوّره موجبا لذاته هذه الاشیاء وهذا هو الکمّ.
عرض یا تصوّر کنند ثبات او را لذاته، یا تصوّر نکنند ثبات او را لذاته، اگر تصوّر ثبات او لذاته کنند یا تعقّل او کنند دون النّسبة الی غیره، یا تعقّل او نکنند دون النّسبة، وآنچه تعقّل او کنند دون النّسبة یا لذاته موجب مساوات وتفاوت و تجزّی باشد یا موجب نباشد آنچه موجب آن است لذاته کم است. (العرض امّا یتصوّر ثباته لذاته او لا یتصوّر ثباته لذاته، فان یتصوّر ثباته لذاته فامّا ان یتعقّل دون النّسبة الی غیره او لا یتعقّل دون النّسبة الی غیره، وما یتعقّل دون النّسبة الی غیره فامّا یوجب المساواة و التّفاوت و التّجزّی لذاته‌ام لا، فالّذی یوجبها لذاته هو الکمّ).
الماهیّة الّتی هی وراء الوجود امّا ان یکون جوهرا او غیر جوهر، وهو الهیئة، فهی امّا ان یتصوّر ثباتها او لا یتصوّر، فان لم یتصوّر ثباتها فهی الحرکة، وان تصوّر ثباتها، فامّا ان لا یعقل دون القیاس الی غیرها فهی الاضافة، وامّا ان یعقل دون ذلک، فامّا ان یوجب المساواة و اللّامساواة و التّجزّی اولا، فان اوجب فهو الکمّ...
